ئه و شیعره م به گورانی له زمان هونه ر مه ندی گه وره که ریم کابان بیستوه زورم پی خوشه و پیش کیشی ده که به خوشه ویسته که م و گشت خوشه ویستان و عاشقان هیوادارم خه م نه بیته هوی دووری دلداران.  

قه ت نه ده ی ئا زاری گیانی مه ست و بیدارانی شـــه و

خوت نه خه یته به ر شه پولی ئه شکی بی پا یانی شــه و

ئه ی کچی خوا وه ندی جوانی ، ئه ی چرای دیوانی شه و

خـــــوت بپــاریزه له ئاهـــــی دل برینـــدارانی شـــه و

نـه ک خــوا ناکـرده گیــرابـی دوعا و نالانــی شــــه و

  

ویلم و تاریکه ده ورم فه رشی ریگه م مه ینه ته

بی که سم ته نها ئه نالم مه رگی خومم عه زره ته

سازی ئا هه نگی شه وانم سوزی جه رگی له ت له ته

یاوه رو یاری ئه نیسم ئاه و ئه شکی حه سره ته

ئافه ره م ئه ی باره که للا دیده یی گریانی شه و

 

وا نه زانـی ده ستی خه م یادت له دلما ده ر ئه کا

ئه شــکی خوینینم ده لیله بو که سی باوه ر نه کا

گیانه که م به و تیشکی چاوه ی شه ر له گه ل ئه خته ر ئه کا

دل ئه بیته قه تره یه ک خوین و له دیده م سه ر ئه کا

هه ر که رابووری به دلما سوحبه تی جارانی شه و

هه ولی زورم دا له داوی زولفی ئه و بی مروه ته

ده رچم و دوایی بمینم به م عه زاب و مه ینه ته

یار وتی : بی سووده هه ولت تا کوو ماوی جیگه ته

تازه له م پیچ و خه می زولفه نه جاتت زه حمه ته

لای سه خی ته بعه ن مه حاله روخسه تی میوانی شه و